Lendo Zeralda e o dragón (2012)

Arrincamos a semana moi potentes cunha colaboración multitudinaria. Nenas e nenos de 4º, 5º e 6º de Educación Infantil fálannos de Agustín Fernández Paz e do seu libro Zeralda e o dragóndende o CEIP Antonio Pedrosa Latas de Viveiro. Agradecémoslles o seu vídeo e a colaboración a eles e ás súas profesoras Cristina Freán, Ana Lago, Maricarmen Lázaro e Inés Díaz.

*Se coñecedes algún material relacionado con esta obra, deixádenos a referencia nos comentarios ou enviádenola a 21diascogalego@gmail.com e nós a compartimos no blog para que o coñeza todo o mundo. 

Lendo A pastelaría de Dona Remedios (2008)

Rematamos a semana cunha contribución moi doce que chega dende o blogomillo. Os autores do blog gastronómico Bolboretas no bandullo, Diana Fernández e David Díaz, comentan e len para nós a obra A pastelaría de Dona Remedios. 

*Se coñecedes algún material relacionado con esta obra, deixádenos a referencia nos comentarios ou enviádenola a 21diascogalego@gmail.com e nós a compartimos no blog para que o coñeza todo o mundo. 

Lendo A noite dos animais (2005)

Tamén dende A Coruña, grazas a Xenaro Quintela Torreiro e a súa nai, a economista Sonia Torreiro Pereiro, achegámonos á obra A noite dos animais. 

*Se coñecedes algún material relacionado con esta obra, deixádenos a referencia nos comentarios ou enviádenola a 21diascogalego@gmail.com e nós a compartimos no blog para que o coñeza todo o mundo. 

Lendo Laura e os ratos (2004)

Hoxe os nosos lectores chegan dende A Coruña, grazas a Breogán Almisas Varela e a súa nai Patricia Varela Fernández saberemos que é o que lle pasa entre Laura e os ratos. 

*Se coñecedes algún material relacionado con esta obra, deixádenos a referencia nos comentarios ou enviádenola a 21diascogalego@gmail.com e nós a compartimos no blog para que o coñeza todo o mundo. 

Lendo Amizades secretas (2015)

Hoxe os nosos lectores chegan dende Viveiro, grazas a Xabier Iglesias García e Inmaculada García Romero, fillo e nai, saberemos das Amizades secretas de Agustín Fernández Paz. 

*Se coñecedes algún material relacionado con esta obra, deixádenos a referencia nos comentarios ou enviádenola a 21diascogalego@gmail.com e nós a compartimos no blog para que o coñeza todo o mundo. 

Lendo A neve interminable (2015)

Hoxe as nosas lectoras chegan dende Viveiro, elas son Sabela Barcón e Rosalía Fernández, nai e filla. 
Este vídeo é todo creatividade, non deixedes de fixarvos na fermosa música de acordeón que soa grazas á propia Rosalía e nos marabillosos mapas visuais de Sabela.

*Se coñecedes algún material relacionado con esta obra, deixádenos a referencia nos comentarios ou enviádenola a 21diascogalego@gmail.com e nós a compartimos no blog para que o coñeza todo o mundo. 

Lendo O rastro que deixamos (2012)

Chegamos á entrega número 30 desta aventura de ler a Agustín Fernández Paz.
Hoxe traemos unha parella de lectoras ben singular, elas son Teresa Meixide Portos e Olalla Lamela Rodríguez, inicialmente Olalla foi alumna de Teresa no instituto e hoxe xa se ten convertido nunha profesora de Lingua Galega e Literatura. Vese que Teresa saber espertar paixón pola súa materia!
Véñennos falar da obra O rastro que deixamos, probablemente un dos libros que máis nos achega á persoa de Agustín e á súa realidade como docente e creador.

*Se coñecedes algún material relacionado con esta obra, deixádenos a referencia nos comentarios ou enviádenola a 21diascogalego@gmail.com e nós a compartimos no blog para que o coñeza todo o mundo. 

Lendo Valados (2009)

Arrincamos a semana Lendo a Agustín Fernández Paz grazas á xente do IES Pintor Laxeiro de Lalín. A profesora Gracia Santórum e Lucía Carballo Valladares, alumna de 1º de ESO, fálannos de Valados, unha obra de moita actualidade agora que tanto se fala de muros e valados.

*Se coñecedes algún material relacionado con esta obra, deixádenos a referencia nos comentarios ou enviádenola a 21diascogalego@gmail.com e nós a compartimos no blog para que o coñeza todo o mundo. 

Lendo O laboratorio do Doutor Nogueira (1998)

Este venres chega a Lendo a Agustín Fernández Paz O laboratorio do Doutor Nogueira das mans lectoras de Ana Segade Freire (profesora do IES Eduardo Pondal de Santiago) e Irea Sanín Segade (CPI Plurilingüe de Vedra).

*Se coñecedes algún material relacionado con esta obra, deixádenos a referencia nos comentarios ou enviádenola a 21diascogalego@gmail.com e nós a compartimos no blog para que o coñeza todo o mundo. 

Lendo Avenida do Parque, 17 (1996)

Despois dunha pequena interrupción continuamos Lendo a Agustín Fernández Paz, hoxe grazas a Maricarmen Dios Fernández (profesora e antiga compañeira no IES da Pobra do Caramiñal) e o seu fillo Marco Boo Dios (estudante de 6º de primaria).

*Se coñecedes algún material relacionado con esta obra, deixádenos a referencia nos comentarios ou enviádenola a 21diascogalego@gmail.com e nós a compartimos no blog para que o coñeza todo o mundo. 

Lendo As fadas verdes (1999)

Hoxe o noso Lendo a Agustín Fernández Paz vén da man de Miguel Ángel Alonso Diz (escritor) e Esther Alonso Rodríguez.

*Se coñecedes algún material relacionado con esta obra, deixádenos a referencia nos comentarios ou enviádenola a 21diascogalego@gmail.com e nós a compartimos no blog para que o coñeza todo o mundo. 

Lendo A serpe de pedra (2003)

Hoxe o noso Lendo a Agustín Fernández Paz vaise ao Museo Provincial de Lugo para ler o conto "A serpe de pedra" grazas a Miguel Anxo Macía (ilustrador do relato) e Toño Núñez (profesor e escritor).

*Se coñecedes algún material relacionado con esta obra, deixádenos a referencia nos comentarios ou enviádenola a 21diascogalego@gmail.com e nós a compartimos no blog para que o coñeza todo o mundo. 

Lendo Non hai noite tan longa (2011)

Grazas a Catalina Rivera López e a Pedro José Chao Ramos, alumnos de 1º de bacharelato de adultos do IES María Sarmiento de Viveiro e á súa profesora Luz Sierra.

*Se coñecedes algún material relacionado con esta obra, deixádenos a referencia nos comentarios ou enviádenola a 21diascogalego@gmail.com e nós a compartimos no blog para que o coñeza todo o mundo.

Agradecementos

Lembrade, rematan os 21 Días co Galego 2017 pero continuamos Lendo a Agustín Fernández Paz.

“É de ben nacid@s, ser agradecid@s” e nós non iamos ser menos. Queremos agradecer, en primeiro lugar, a todas as persoas que están a colaborar nesta homenaxe a Agustín Feranández Paz facendo un vídeo sobre algunha obra súa. Sodes moi xenerosas e xenerosos en empregar parte do voso prezado tempo neste labor.

Así mesmo, dar as grazas ao noso padriño deste ano, Roberto Vilar, pola súa colaboración inestimable, grazas a ti o noso alumnado desenvolveu estes 21 días co galego cuns azos inimaxinables. Tamén agradecer ás persoas que colaboraron nos distintos vídeos que fixemos este ano para os 21DCG. Así como aos distintos medios de comunicación que foron  inapreciable altofalante do noso proxecto. E sobre todo, a colaboración de todo o alumnado do noso instituto, sodes as e os mellores!!!

Ademais, queriamos agradecer a colaboración das familias, soporte fundamental do noso labor docente e deste proxecto. Así mesmo, ao Concello da Pobra do Caramiñal todo o seu apoio inestimable. Así como ao persoal no docente do centro, sempre prestos a axudar.

E como non, ao equipo directivo do noso intituto e ás nosas compañeiras e compañeiros de traballo neste camiñar cara Ítaca. Especialmente a Ana, David e Alejandro que nos axudaron para que esta edición dos 21 días co galego fora inesquecible. 

E non ser por últimas e último, menos fundamentais, maís ben, piar deste proxecto, ao Departamento de Lingua e Literatura Galega: Pilar, Uxía, Meli, María Xosé e Henrique, moitas grazas pola vosa colaboración inestimable.
Grazas tamén aos medios de comunicación (Proxecto Neo de Burela, Canal Barbanza, Radio Voz, La Voz de Galicia, ) e blogs (Carta xeométrica, Lingua de Alcaián, Lo que yo te digo...) que vos fixestes eco da nosa iniciativa.  

Moitas grazas a todas e a todos as e os que dalgún xeito colaborastes connosco, sodes un elemento fundamental deste proxecto e facedes que pouquiño a pouco o galego non esmoreza, porque como dicía Florentino Cuevillas: “Non desesperedes, os que de verdade sintades a emoción galega; seguide sempre con fe, e si se vos ocorre pensar acaso se sementades ou se só esparexedes, desbotade ese pensamento e tede por certo que calquera traballo, grande ou pequeno, duro ou livián, que emprendades en nome de Galicia, sempre será sementeira”.

E agora si, agora si que rematou por este ano. Pero ameazamos con volver o que vén... ;)

Biquiños mil a todas e a todos!!!

Día 21 - Caldo de Gloria / O segredo da illa negra

Hoxe en Lendo a Agustín Fernández Paz...
O segredo da illa negra grazas a María, Alicia, Iria, Noa, Ainoa, Sara e Paula do IES Perdouro de Burela.

Caldo de Gloria!!!

1. Como xa vimos onte, o venres 24 de febreiro faranse 180 anos do nacemento da nosa insigne poeta Rosalía de Castro, e nós queremos unirnos á iniciativa da Fundación Rosalía de Castro para para celebrar o día de Rosalía. Este ano ímolo conmemorar facendo un “Caldo de Gloria” . Como podes ler no seguinte artigo:

Esta iniciativa está inspirada no poema de Rosalía ‘Miña casiña, meu lar’

Miña casiña, meu lar,

cantas onciñas

de ouro me vals.

Vin de Santiago a Padrón

cun chover que era arroiar,

descalciña de pé e perna,

sin comer nin almorzar.

Polo camiño atopaba

ricas cousas que mercar

i anque ganas tiña delas

non tiña para as pagar.

Nos mesóns arrecendía

a cousas de bon gustar,

mais o que non ten diñeiro

sin elas ten que pasar.

Fun chegando á miña casa

toda rendida de andar;

non tiña nela frangulla

con que poidera cear.

A vista se me varría

que era aquel moito aunar.

Fun á porta dun veciño

que tiña todo a fartar;

pedinlle unha pouca broa

e non ma quixo emprestar.

As bagullas me caían

que me fora a avergonzar.

Volvinme á miña casiña

alumada do luar;

rexistrei cada burato

para ver de algo atopar:

atopei fariña munda,

un puñiño a todo dar.

Vino no fondo da artesa,

púxenme a Dios alabar.

Quixen alcende-lo lume,

non tiña pau que queimar.

Funllo a pedir a unha vella,

tampouco mo quixo dar

si non era un toxo verde

para me facer rabiar.

Volvín triste coma a noite

a chorar que te chorar.

Collín un feixe de palla,

do meu leito o fun pillar.

Rexistrei polo cortello

mentras me puña a rezar

e vin uns garabulliños

e fieitos a Dios dar.

Meu San Antón milagroso,

xa tiven fogo no lar!

Arrimei o pote ó lume

con augua para quentar.

Mentras escaravellaba

na cinza, vin relumbrar

un ichavo da fertuna...

Miña Virxe do Pilar!

Correndiño, correndiño

o fun en sal a empregar.

Máis contenta que unhas páscoas

volvín a porta a pechar

e na miña horta pequena

unhas coles fun catar.

Con un pouco de unto vello

que o ben soupen aforrar

e ca fariñiña munda

xa tiña para cear.

Fixen un caldo de groria

que me soupo que la mar,

fixen un bolo do pote

que era cousa de envidiar.

Despois que o tiven comido,

volvín de novo a rezar

e despois que houben rezado

puxen a roupa a secar,

que non tiña fío enxoito

de haber tanto me mollar.

Nantramentras me secaba

púxenme logo a cantar

para que me oíran

en todo o lugar:

Meu lar, meu fogar,

cantas onciñas

de ouro me vals.

  

Neste poema a nosa poeta explica como facer un caldo humilde. Ensínanos como sobrevivir na vida diaria, onde se pode ser feliz sen ter case nada. Este caldo de Rosalía simboliza a épica dos humildes, a súa afouteza diante das adversidades da vida. E nós somos valentes, ousadas e ousados e non nos mete medo facer un caldo; porque “o que non quere unha cunca de caldo,  danlle dúas” ou se collemos a versión do refrán da zona sur de Galiza “o que non quere unha cunca de caldo, danlle sete”... ;)

Como boas galegas e como bos galegos non podemos deixar de celebrar unha festa sen unha boa comida, unha boa “paparota”, un manxar de deuses, o noso caldo.

Para facer o caldo podes empregar as instrucións que Rosalía dá no seu poema ou a receita entre moitas outras, que fai Picadillo xa en 1905. Pero seguro que podes facer o caldo como o fan na túa casa, porque quen non fai no inverno ou en calquera época do ano, na”miña casiña, meu lar” un bo caldo?

Despois de gozar de ten divino manxar, fai un vídeo onde nos indiques como fas ti ou fan na túa casa o caldo. Tamén podes compartilo nas redes sociais cos seguintes cancelos #CaldodeGloria #DíadeRosalía uníndote deste xeito á iniciativa da Fundación Rosalía de Castro.

2. Parece que foi onte cando empezamos...

Xa sei que estades tristes porque rematan por este ano os 21 días co galego,  todo o bo dura pouco... Pero non vos preocupedes, porque para o ano haberá máis e mellor!

Como di o poema de Kavafis “Ítaca” agora xa sodes un pouco máis sabios e comprendedes algo máis dos significados das Ítacas. A moitas e moitos de vós xa vos soa este poema porque é o nome do blogue do noso compañerio, o profesor Xosé Fernández Maneiro, para o alumado de Xeografía e Historia do noso instituto.

 ‘Ítaca’

Cando comeces a túa viaxe a Ítaca

pide que o camiño sexa longo,

pleno de aventuras, pleno de experiencias.

Aos Lestrigóns e aos Ciclopes,

ao irado Poseidón non temás:

nunca atoparás criaturas tales na túa ruta

se mantés  o pensamento elevado, se unha

selecta emoción o teu corpo e espírito ilumina.

Aos Lestrigóns e aos Ciclopes,

ao feroz Poseidón non acharás.

Non, se non é a túa alma a que os alberga;

non, se non é ela a que chos mostra.

Pide que o camiño sexa longo.

Que sexan moitas as mañás de estío

que -con que pracer e ledicia!-

te conduzan a portos nunca vistos;

detente ante os mercados fenicios

e adquire as mellores mercancías,

madreperlas, corais, ámbar e ébano,

e toda sorte de perfumes sensuais,

tanta variedade deles como atopes;

vai a moitas cidades de Exipto

e aprende canto poidas dos seus sabios.

E leva sempre Ítaca na túa mente.

Ela é a túa meta, o teu destino.

Mais non apresures nunca a túa viaxe.

É mellor que dure moitos anos

e recales na illa sendo vello,

rico de canto acadaches no camiño,

sen agardar que Ítaca te enriqueza.

Ítaca xa che deu tan fermosa viaxe.

Sen ela, nunca emprenderías o camiño.

Que máis pode ofrecerche?

E se a atopas pobre, non é que Ítaca te enganase.

Sabio como serás e con tanta experiencia

ben comprenderás o significado das Ítacas.

Konstantinos Kavafis

Tradución de Yolanda Vilarchao,

Editorial Rinoceronte, Cangas do Morrazo, 2007.

Como vedes, neste poema identifícase a viaxe a Ítaca coa nosa propia viaxe, o noso camiño, a nosa vida. Kavafis comeza o poema deste xeito: 
“Cando comeces a túa viaxe a Ítaca

pide que o camiño sexa longo,

pleno de aventuras, pleno de experiencias.”

Isto mesmo é o que nós queremos, que a vosa longa viaxe, camiño, vida, estea chea de aventuras e experiencias que vos fagan máis sabias e sabios e que vos axuden a ter unha visión máis precisa e global do mundo e ao mesmo tempo de vós mesmos. Porque o importante é o camiño e o que aprendemos ao logo do seu percorrido. Esperamos que aprenderades moitas cousas sobre a nosa lingua e sobre moitas outras cousas... porque xa sabedes que: “día que non aprendo algo novo, día perdido”.

Aquí podedes ver o vídeo da  canción “Viatge a Ítaca” de Lluis Llach.

Reflexionemos sobre o xa feito.

- Como foi o día de hoxe?
- Como che foron os teus tres retos particulares.

- Xa van aló os 21 días co galego, crías que ía ir mellor ou peor?

- Cres que melloraches algo?

- Se tiveses que poñerte unha nota, cal sería?

Xustifica as túas respostas

E xa sabes,  continúa falando galego arreo!!!

É a túa terra, é a túa lingua!

O nome dos arquivos de hoxe son:

identificación_día_21_01 (para a actividade)
identificación_día_21_02 (para a reflexión)

Día 20 - Rosalía / O centro do labirinto

Hoxe en Lendo a Agustín Fernández Paz...
O centro do labirinto grazas ao xornalista e escritor Santiago Jaureguizar.

HOXE E SEMPRE ROSALÍA!!!

Hoxe imos renderlle homenaxe a Rosalía de Castro, e festexar por adiantado aquí nos 21 días á nosa escritora máis ilustre e universal, que foi traducida ás principais linguas do mundo (xaponés, inglés, ruso…) a pesar de escribir nunha lingua coma a nosa “minorizada”, pero non “minoritaria”. Orgullo de noso.

1. Ela “naseu cando as prantas nasen” un 24 de febreiro “nunha alborada mainiña” de 1837 e que mellor que realizar unha creación relacionada coa figura máis senlleira das nosas letras. Dámosche algunhas ideas:
- Versiona un poema.
- Crea un videopoema.
- Crea unha curta baseada nun poema.
- Crea un vídeo onde fales da importancia de Rosalía para nós e a nosa lingua.
- Crea un vídeo onde deas conta da súa vida e obra.
- etc.
A creatividade está nas vosas mans.

O nome do arquivo de hoxe é:

identificación_dia_20

Día 19 - Sociolingüística, enquisas / A fuxida do mar

Hoxe en Lendo a Agustín Fernández Paz...
A fuxida do mar grazas a Xosé Fernandez Maneiro e Andrés Esteban Morata, dous profes do noso instituto.

Sociolingüística

A sociolingüística é unha rama da socioloxía e da lingüística que estuda a relación entre a lingua e a sociedade.

Foi  arredor  do 1950 cando se comezou a investigación dun xeito máis serio e profundo.

Aos estudos sociolingüísticos (que tanto progreso experimentaron en Galicia nas últimas décadas) debemos, entre outras cousas, unha mellora significativa no coñecemento da realidade idiomática do país.

O obxectivo  é obter información actualizada e precisa sobre o estado actual da lingua galega a través dos usos, o coñecemento e as destrezas ou competencias lingüísticas (tanto activas, falar e escribir,  como pasivas, entender e ler).

Coñecer cal é a lingua inicial predominante, é dicir, a lingua en que maioritariamente se aprendeu a falar; a lingua habitual,  de uso cotián.

Así pois, dentro da planificación lingüística estarían a normativización ou estandarización da lingua e a normalización.

A normalización lingüística consiste nun proceso no que a lingua propia do territorio acade a plenitude nos usos e funcións lingüísticas, isto é, que teña un desenvolvemento normal como vehículo de comunicación dentro da súa  propia comunidade de falantes.

A finalidade é que a cidadanía galega poida usar libre e pacificamente un dos bens culturais máis distintivos e valiosos que posúe. 

Un dos instrumentos de investigación da sociolingüística son as enquisas que permiten determinar os usos e actitudes dos falantes.

1. Hoxe toca cubrir enquisas para o proxecto lingüístico do noso instituto.

Tanto ti para cubrir a enquisa do alumnado como a túa familia deberedes incluír na enquisa o número que se vos adxudicou de xeito aleatorio para garantir que a enquisa é anónima.

CLICA AQUÍ PARA CUBRIR A ENQUISA DO ALUMNADO

CLICA AQUÍ PARA CUBRIR A ENQUISA DAS FAMILIAS

2. Como che vai? Que che pareceron as preguntas da enquisa? 

O nome do arquivo de hoxe é:

identificación_dia_19 (para a reflexión)

Día 18 - Videoxogos / Raquel ten medo

Hoxe en Lendo a Agustín Fernández Paz...
Raquel ten medo grazas a Miguel Rodríguez e Margarita Saborido, a nosa directora.

Aínda seguides aí????

Espero que si, e dándolle á cámara... Estamos dentro dun “videoxogo virtual”, o videoxogo dos 21 días co galego...
A Real Academia Galega define videoxogo como xogo electrónico interactivo que se visualiza nunha pantalla e que lle permite, a un ou máis xogadores, simular distintos xogos e pasatempos. Os videoxogos forman parte das vosas vidas.

Quen de vós non xogou algunha vez a un videoxogo? E en galego, xogastes algunha vez a un videoxogo en galego.?Esta pregunta tamén a fixo o alumnado do IES Félix Muriel de Rianxo, e as súas respostas non foron moi alentadoras... Parece que as cousas van cambiando pouco a pouco, pero o certo é que aínda nos resulta difícil atopar un videoxogo en galego, unha mágoa... Falta moito por facer, pero quen sabe se entre o noso alumnado teremos unha autora ou autor de videoxogos en galego nun futuro...

Pero aínda que os exemplos de videoxogos en galego non son moi abundantes, temos algúns exemplos como o Galeoke ou apalabrados en galego: Apalabrados ou Trap-Ball.

Tamén temos empresas galegas que fan videoxogos en galego como é a empresa AxouxereGames. 

Outra fórmula de ter videoxogos en galego son os feitos por organismos oficiais como o Concello da Coruña, A viaxe de Alicia, ou Sogama, ou Sogama, Compostaxe doméstica.

1. Despois de ver estes exemplos de videoxogos en galego, seguro que ti podes facer un vídeo onde nos contes o videoxogo que farías ti na nosa lingua, quen sabe, ao mellor en non moito tempo pode converterse en real...

O nome do arquivo de hoxe é:

identificación_día_18

Día 17 - O galego no mundo laboral / A praia da esperanza

Hoxe en Lendo a Agustín Fernández Paz...
A praia da esperanza grazas a Borja Bobillo Añel e Ana Marcos Nieto.

Xa sei que sodes moi traballadoras e traballadores, así pois, a seguir dándolle á cámara...

Hoxe imos falar do emprego do galego no ámbito laboral, no traballo.

Estanse promovendo diferentes iniciativas a favor do emprego da nosa lingua galega no ámbito profesional, como a desenvolvida pola Asociación Plataforma polo Emprego que publicou un manual práctico para as persoas que veñen á nosa terra e queren traballar empregando o galego. Podedes coñecer máis iniciativas neste artigo.

Así mesmo, tamén se están a desenvolver diferentes actuacións no que se refire ao emprego da nosa lingua nas empresas galegas. Se queres podes obter máis información neste artigo.

Todas estas iniciativas e moitas máis son necesarias, xa que os números “cantan” e non son mois bos para o futuro da nosa lingua no ámbito laboral. Podes ver aquí unha táboa cos datos extraídos do IGE, sobran as palabras...

Tamén podes visionar un vídeo do IES Sánchez Cantón de Pontevedra sobre o galego no ámbito laboral, neste caso en Pontevedra.

Agora xa vos toca traballar de verdade...

1. Fai un vídeo respondendo as seguintes preguntas:

A que se dedica Óscar?

Pensas que hai moitas ou moitos profesionais coma el que falen galego sempre?

A que che gustaría dedicarte ti profesionalmente no futuro?

Cres que poderías desenvolver o teu traballo en galego? 

2. Como che foi nestes dous días? Busca os teus puntos débiles para falar galego todo o día e ponte tres obxectivos persoais para o que queda de semana.

O nome dos arquivos de hoxe son:

identificación_día_17_01 (para a actividade )

identificación_día_17_02 (para a reflexión)